köhnə — sif. <fars.> 1. Uzun müddət işlənməkdən dağılmış, xarab olmuş, yıpranmış, köhnəlmiş; nimdaş (yeni ziddi). Köhnə ayaqqabı. Köhnə palto. Köhnə araba. Köhnə stul. – Pişxidmətlər şüru etdilər Yusif Sərracın köhnə paltarını soyundurmağa və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
naftalin — <yun. naphtha – neft> Kəskin iyli ağ kristallik maddə (texnikada, habelə yun və dərini güvədən qorumaq üçün işlədilir). Naftalin səpmək. Naftalin iyi. ◊ Naftalin iyi vermək – köhnəlmiş, vaxtı keçmiş şey haqqında. <Veysəl Zinyətə:>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əski — 1. sif. 1. Keçmiş, köhnə. Əski adətlər. Əski qayda və ənənələr. Əski moda. Əski üsullarla işləmək olmaz. – Zeynal əski bir şkafı köndələn qoymaqla şüşəbəndi ikiyə bölmüş, açıq qalan yerinə də bir pərdə asmaqla Səlimi öz ailəsindən ayırmışdı. S. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əngil — (Cəlilabad) köhnə, köhnəlmiş. – Mənə o şalvarın əngilin vereydilər … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
limdaş — (Cəlilabad) geyilib köhnəlmiş, çox köhnə, nimdaş. – Əli həmməşə limdaş pencəydə gəzey … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
şiltix’ — (Şuşa) köhnə, cırıq ◊ Şiltiyi çıxmış (Şuşa) – köhnəlmiş, cırıq cırıq olmuş. – Corabın şiltiyi çıxıb geyəmmərəm. – Bu şiltiyi çıxmış ayaqqabını bir də yamamağa dəyməz … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bali — ə. 1) köhnə, köhnəlmiş; 2) çürük, qoxumuş; 3) yaramaz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
kühən — f. 1) köhnəlmiş; 2) m. yaşlı, yaşa dolmuş; 3) köhnə, əski … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mündəris — ə. 1) izi qalmamış, əsər əlaməti qalmamış; 2) yeyilib dağıdılmış, sürtülüb üzülmüş köhnəlmiş, köhnə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
arxaik — sif. dilç. Köhnəlmiş, qədim, köhnə. Arxaik sözlər … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
